bekar evinde yaşamak

yalnız yaşamanın iyi tarafı, kötü tarafının bir hayli aşağısında kalıyor. bunu öğreniyorsunuz zamanla. hani mesele temizlik, yemek, düzen gibi şeylerin çok ötesinde bir depresyona sürükleyen duruma yaklaşıyorsunuz zamanla. ailenizden uzakta yaşıyorsanız da aileniz olmasa da kendi evinizde muhakkak sevdiğiniz insanla yaşamak istiyorsunuz. yoksa da geceler gündüz olmuyor. duvarlarla konuşuyorsunuz, kapıları kaldırıyorsunuz ortadan, kendi kendinize dolanıp duruyorsunuz çünkü bir süre sonra gerçekten; her ne yapıyor olursanız olun, hiçbir şeyden tat almamaya başlıyorsunuz. arkadaşlar ve eğlenceler ise gelip geçici, bunu da biliyorsunuz.