Sıvas’a gelirken Galatasaray kardan korktu ama ne çare ki tokadı kuldan yedi!
Kaptan Ümit Karan 45’te oyundan atılınca işin rengi değişti. Ortada fol yok yumurta yokken, top taç çizgisindeyken, gol mol tehlikesi yokken, devre bitiyorken Ümit Karan hakeme kızıp öfkesini ‘yerdeki donmuş çimden alınca’ alırken tekmeyle birlikte bir de kaf sin kaf sallayınca kırmızıyı yedi, Galatasaray bitti!
Böyle bir atılışı ömrümde görmedim.
Hani gol olsa da hakem vermese…
Hani tekme yesen de canın yansa…
Hani hakem buz gibi atağını ofsaytle kesse…
Bir derece anlarım.
Be Ümit Karan; zaten takımın yarısı sakat ve cezalı, sen de takıma zorla giriyorsun, ara transferde ‘ben Galatasaray’da mutluyum’ diyorsun neden etrafa mutsuzluk veriyorsun.
Bir de üstüne üstlük kaptansın!
Hiç böyle hata yapılır mı?
Bunun adı hata da olamaz, düpedüz harakiri!
Sen intihar ettin, peşinden takımı da sürükledin.
Böyle bir ağır zeminde takımı on kişi bırakman affedilir gibi değil.
İddaa oynayanların bile umutlarını söndürdün be Kaptan!
Aşk olsun!
Oysa;
Galatasaray ne de güzel ümitle başlamıştı maç ama, ümitsiz bitirdi!...
Seni severim Kaptan ama olmadı….
Sana yakışmadı!
Şimdi elli kere özür dilesen ne yazar!
Gitti üç puan.
Maç sonrası ‘hakem beni attı, neden attığını söylemedi’ diyorsun.
El insaf; gerekçeli karar mı açıklayacak hakem.
Attı işte!
Takım da yattı.
Her türlü hatayı kabul ederim ama akıl yoksunu hataları asla!...
Ümit Karan bir kaptanın yapmaması gerekeni yaptı.
Saha kötü ama iki de gol var
4 Eylül Stadı’nın zemini su emmiş sünger gibi. Bir de soğuk cabası… Futbolcular eldivenle başladılar yere düşen bir süre sonra eldivenleri attı, çünkü ıslak eldivende soğuk kemiklere işliyor. Top tutmak imkansız, rakibi kontrol etmek mümkün değil, pas vermek, şut atmak, oyun kurmak hak getire!
Buna mukabil ilk yarının hakimi Galatasaray.
Skibbe akıllı bir taktikle oyunu Sıvasspor’un sahasına yıktı. Sabri, Emre Aşık, Hakan Balta ve Volkan’dan kurulu yeni ve uyumsuz defansın önüne Mehmet Topal’ı koyarak tek topla kendi sahasından çıkmayı denedi. Mehmet Topal bunu büyük bir başarıyla yaptı. Sıvasspor, Galatasaray’ın üzerine her gelişinde Galatasaray savunması yakaladığı topları hiç zaman kaybetmeden forvetteki arkadaşlarına yolladı.
Arda, Ayhan, ve bilhassa Barış mükemmel direnç gösterdiler. Bu üçlü o ağır zeminde müthiş top çevirdiler. Atakları yönlendirdiler, arkadaşlarına iyi servis yaptılar.
Baros ve Ümit Karan başarısızdı. Ümit gereksiz agresif, Baros ise bu ağır sahada kendini riske etmek istemez gibiydi…
Sıvasspor da bu durumda uzun toplarla ‘uyumsuz’ Galatasaray savunmasının ardına top atarak rakibini hataya zorladı ama Galatasaray buna izin vermedi. Başta Emre Aşık sonra Hakan Balta ilk yarı iyi direndiler.
İlk 45’te maçta pozisyon yoktu.
Ama sonrasında o ağır sahada Sıvasspor iki gol attı!
Demek atan atıyor…
Bülent Uygun akıllı davrandı
Eksik kalan rakibine karşı Bülent Uygun hemen tavır koydu. Balili ve Sezer’i oyuna alarak süratlendi. Yine Glatasaray’ın defans derinliğine toplar bırakıldı ve eksik takım bunları durduramadı!
İki gol de birbirinin kopyasıydı…
Soldan Balili aktı, arka direğe kesti ilkinde sağ bekten kopup gelen Abdurrahman ayağının dışıyla boş köşeyi gördü,
İkincisinde yine aynısını bu kez Sezer tamamladı Galatasaray 2-0 geriye düştü!
Peki bu iki golde; sağda Sabri,
Solda kademeye giremeyen Volkan neredeydi?
Cevap yok!
Sahada iyi futbol yine yok. Olamaz da…
Sadece pozisyonları değerlendiren futbolcular var, onlar da Sıvas’ta!...
Skibbe ne yaptı?
Michael Skibbe seyretti!
Başka da bir şey yapamazdı. Zira kulübede Meira, Servet, Lincoln, Kewell, Nonda hatta Linderoth bile yoktu!
Kenarda; Aydın, Yaser, Serkan, Semih ve Alpaslan vardı…
Yani Skibbe çaresizdi ve bir kişi de eksikti.
Bu ağır sahada sakatlanmamak için korkak oynayan Baros’u aldı Yaser’i soktu. Eminim onda bile zorlanmıştır, zira ne olursa olsun Baros ayağında top tutabiliyor, eksik oynayan takımını az da olsa soluklandırabiliyordu. Yaser daha çabuk ama daha kontrolsüz, top kaybı Baros’a oranla çok daha fazla… O yüzden Yaser’le, eksik Galatasaray daha çok koşmak zorunda kalıyor.
Skibbe Aydın’ı da soktu, ama Aydın da bu sahanın oyuncusu değil! O da nahif!
Şöyle bir geçmişe bakın; Galatasaray bu tarz ağır ve kötü sahaların takımı değil!
Son 15 senede sadece geçen sene Kocaeli’ne karşı dört farklı bir galibiyeti var.
Ötekilerin hepsinde Tromsö dahil hep hüsran!
Eksik kalan Skibbe neden savunmaya çekilmedi?
Çekilemezdi…
Çekilse 2 daha yer 4 olurdu.
Kötü zeminde topu ileriye taşımak zordur. Skibbe geri çekilse az adamını rakip alanda bıraksa bir kişi fazla Sıvasspor’un baskısından kurtulamaz fark daha da açılırdı. Sıvas diri takım ve sahanın her yanını kullanıyor.
O yüzen Skibbe atak oynamayı ve topu kalesinden uzak tutarak şans aramayı yeğledi ama şansı tutmadı!
Rakibi iki kere kaçırdı iki farklı geri düştü.
İbrahim Dağaşan, Musa Aydın, Mehmet Yıldız, Bilica ve kaleci Petkoviç Sıvas’ın asları…
Balili de taktik uygulama…
Bravo Sıvasspor,
Bravo Bülent Hoca…
Tebrikler Yiğidolar.
Anadolu’dan bir şampiyon çıkacaksa neden bu Sıvas olmasın?
Bunu ben değil; Bülent Uygun söylüyor…
Galatasaray’ı yenmek,
Sıvas’a yenilmek şampiyonluğu ne getirir ne götürür…
Daha 17 hafta var.
Galatasaray maçı eksik tamamlamasaydı yenilmezdi demek de abesle iştigal olur ama en azından o zaman Galatasaray’ın galip gelme ümidi olurdu…
İkinci yarıdaki ümitsizlik, pahalıya mal oldu!
OSMAN TAMBURACI www.sporx.com