uzun arayışlar sonunda yeni iş bulma heyecanıyla gidilen ilk iş günü sonunda kovulduğunu öğrenme durumu. tam bir rezalet.
babamın neredeyse yaşadığı durum, neyse ki ucuz atlattık. şöyle ki: babam uzun süreli bir işsizlik sonunda aklına yatan bi iş buldu, görüştü, tam başlayacağı gün dedem vefat etti. adam ilk iş gününde işten izin aldı, dedemin cenaze işlemleri falan filan, ikinci gün işe gidebildi allaha şükür. ulan adamın ilk iş günü zaten izinli, işe gidebildiği ilk günün gecesine bu sefer de dayım öldü. şansını siktiğimin adamı ya sjsjsjsk. neyse bu sefer babam izin isteyemedi ne diyicek adam, bu sayede kovulmaktan kurtuldu. o zaman komik değildi, şimdi de komik değil aslında. ben de niye güldüm bilmiyorum gevşeğim sanırım biraz.
