Her insanın hayatında kötü dönemleri vardır.Bende kötü dönemlerimden birini yaşıyorum.Bu yaşadığım en kötüsü olabilir.Ama herşeyden önce şükür etmek lazım daha kötüsü olabilirdi,hayatını kaybeden,engelli kalan insanlarımız var bunlar onları yaşarken bizim hayata küsmemiz doğru olmaz.Gelelim benim yaşadığım kötü duruma.Ben boksla ilgilenen biriyim ama öyle çok derin bir şekilde değil fakat antremanlarımı aksatmam.Çok da sokak kavgası yaptım hiç yenilmedim tabii bu övünülecek bir şey değil ve bu yaptığım kavgalar hep savunmaydı gidipte kimseye diklenmedim büyüklük taslamadım.Çünkü biliyordum birgün birinin canını yakarsam başka bir gün biride benim canımı yakar.Adalet ve haktan yana hareket etmeye çalıştım.20 yaşındayım,sabah bakkala giderken herifin biri hızlı bir şekilde motorla caddeden geçti bende kendimi birden geri atım çarpabilirdi bana.O anlık sinirle noluyo lan dedim.Adam motoru durdurdu daha sabahın körü.Kendimde değilim.Kaskı çıkardı bana mı dedin lan dedi ? Bende kavga çıkmasın diye yok abi sana demedim dedim.Zaten ayağımda parmak arası terlik yani kavga modunda değilim.Adam sinirle üstüme doğru yürüdü o kadar yaklaştıkı vurma mesafesine geldi bende bir anda paniğe kapılıp gard aldım ve yumruk atmaya yeltendim ama inanın benim gibi birinden o denli aptalca bir yumruk beklenmezdi.Yani kapasitemin belki de %30 zunu bile kullanmamıştım.Sanki o an bildiğim her şeyi unutup,bir anlık rahatlığa kapıldım.Yumruğum boşa çıktı herif beni aldı sağa sola salladı kafamı lamba direğine 2 kez vurdurdu.Anlım açıldı,burnum morardı şişti.Ve yere yığıldım.Adam motora atladı gitti.O kadar gururuma dokunmuştuki bu olay o kadar depresif bir hale soktu ki ne yapacağımı bilemedim.Aynaya baktığımda öfkelenmiştim işte o an gücüm gelmişti.Fakat adam yoktu.Adamı aradık bulduk ne kötü bir talihtir ki adam babamın arkadaşının oğlu çıktı tabii adamla biz birbirimizi tanımıyoruz.Ama aynı mahalledeyiz.Adam benden babamdan özür diledi.Adam 26-27 yaşındaymış ve o da dövüşcüymüş.Babamın elini öptü al abi kır kafamı dedi senin oğlun olduğunu bilsem yapmazdım dedi bizden özür diledi.Ama ben o adamla ringe çıkıp her şey hazır modda adam akıllı bir rövanş için kafamda düşünceler kuruyordum.Çünkü o darbeleri alacak adam değildim.Burun gitti iyice yamuldu,ameliyat olucam hemde estetik.Zaten iyi bir halde değildi burnum belki şimdi çok daha iyi bir yüze sahip olucam çok şükür tabii ki yinede.Masrafların bir kısmını adamın babası karşılayacak.Ama içimden yenilmek veya hazırlıksız yakalanıp yenilmek bana çok koymuştu.Şu an mahallede eminim herkes bu olayı konuşuyor çünkü burası böyle bir mahalle aa işte boksör diye takılan çocuk dayak yemiş.Sokak kavgası adamı böyle yapar eminim bu tarz cümleler arkamdan konuşuluyor.Durum bu yaşananlar böyle ne yapacağımı bilmiyorum.Bu yazıyı okuyan herkes farklı olacağı her türlü görüşe açığım.Hee bu arada adamla bir daha konuştum dedim senle bir daha kapışmak istiyorum ringde o da sen bana yaklaşamazsın bile dedi hemen indiririm dedi.Yara ala ala daha da güçlenirsin dedi.Ama şunu da biliyorum ki sağda solda şöyle dövdüm böyle dövdüm diye anlatmıştır.Bunu da biliyorum eminim yani.En içten şekilde yaşadıklarımı sizlerle paylaştım.Düştüğüm psikolojik ve fizyolojik durumu az çok tahmin ediyorsunuzdur...