yedisinde neyse yetmişinde de odur.
şaka lan.. "hiç mi hayal gücün yoktu çocukken" diye sormak gereken insan. on yaşındayken kurduğun hayali 18 yaşındayken uygulamaya koymak, yol yakınken dönmeyip 30unu da aynı hayalle geçirmek ufuksuz değil mi?
benim amk bu. birçok şey olmak istiyordum. birini oldum, birini hocaya sinirlenip yarıda bıraktım, diğerini otuzlarımın ortasındayken yapmaya başlayabileceğimi umuyorum.
ama dansçı olmadım. konservatuara da gitmedim. özünde muazzam olan hukuk sistemimizin uygulamadaki fiyaskosunu fark ettiğim zaman "iyi ki hukuk hevesim birkaç ayda son bulmuş" dedim. süper kahraman da olamadım ama umudum var bu konuda hala.
büyüdüğünde olduğu kişiye saygı duyuyorsa şanslıdır. yoksa büyüdüğünde dönüştüğü kişiye saygı duyan insanları kıskanması gereken insandır.
he tespit kustum buraya.
