insanların yaşadıkları zorluklara tam vakıf olmadan atıp tutmayı sevmiyorum ancak bu taksici esnafının içinde görüp görebileceğiniz en şımarık, en huysuz insanlar cirit atıyor.
bakkaldan sadece su veya sakız alacağın zaman, asla buna benzer bir gerginlik hissetmezsin mesela. fakat kısa mesafe için taksiye bineceğin her defasında, taksiciler sana o duyguyu itinayla yaşatır. öyle ki, gideceğin yeri söyledikten sonra "kusura bakmayın hocam. bu seferlik böyle oldu. söz, bi dahakine anadolu yakasına geçicem seninle" diyesin gelir. bir surat yapmalar, yolun sonunda para üstünü vermemeye çalışmalar, sen arabadan inince gazı köklemeler.. sanki sevgilimmiş de akşam için yaptığımız planı bozdum diye bana trip atıyor.
türkiye'deki hemen herkesin bir defalığına dahi olsa yaşamak durumunda bırakıldığı, son derece anlamsız gerginliktir bu. bazı zaman olur, sırf bu aptalca stresi yaşamamak için koca günün yorgunluğunun üstüne yokuş çıkarsınız, yol yürürsünüz. yeter ki doyumsuz bir taksici sebebiyle akşam üzeri keyfiniz kaçmasın.