En kullanışlı androidler (insansı robotlar) bile genellikle çok "katı," hasara karşı dayanıksız ve tamir etmesi zor oluyor. Ancak bilim insanları, bu robotlar için gerçek anlamda daha kalın deriler üretmeye kararlı gözüküyor. Çalışmalar kapsamında yumuşak, ayrılabilir, esnek ve uzun süreçte çalışma masraflarını düşürebilecek ancak halen yırtılma ve delinmeye karşı zayıf olan yeni devreler üzerinde daha önce de denemeler yapılmıştı. Bu problemlerin çözümü ise yeni ortaya çıkan bir gelişmede yatıyor olabilir.
Carnegie Mellon Üniversitesi'nden bir grup araştırmacı, robotik elektronikler mühendisliğinde kullanılan yumuşak malzemelerde sıklıkla rastlanan yüzey hasarı ve elektrik bozulması problemlerine cevap olabilecek bir yöntem bulmuş olabilir. Daha önceki denemeler gibi bu yöntemde de özel bir çeşit polimer kullanılıyor. Hem esnek hem de hasara dayanıklı bir malzeme geliştirmek için Carmel Majidi ve ekibi, yumuşak, elastomer bir kabuğun içine galyum-indiyum tabanlı bir metal alaşımını sıvı mikro-damlacıklar olarak işlediler.
Temel olarak bu birleşim, elektriksel açıdan yalıtıcı ve çok sefer hasar aldığında bile kendisini otomatik olarak tamir edebilen esnek bir katı-sıvı birleşimi ortaya çıkartıyor. Otomatik iyileşen çoğu yumuşak elektronik ısıya maruz kalma, arttırılmış nem oranı veya el yardımı ile tamire ihtiyaç duyarken, metal-elastomer birleşimi yeni elektrik yolları oluşturarak kendisini iyileştiriyor.
Majidi, bu birleşik malzemenin ilhamını, sinir sisteminin kendisini yenileme yeteneğinden aldıklarını söylüyor. Ancak bu yöntem, nöroplastisiteyi tamamen kopyalamıyor. Her ne kadar metal-elastomer giyilebilir bilişim ve şişirilebilir hava araçlarında elektrik devrelerini potansiyel hasarlardan korumak için kullanılabilse de, mekanik veya yapısal hasarlar için bir koruma bulunmuyor. Ancak araştırmanın nihai amaçları arasında, robotların hem elektrik hem de yapısal hasarlara dayanmalarını sağlayacak ve insanlarla daha güvenli bir şekilde etkileşime geçmelerine imkan tanıyacak bir malzeme üretmek de yer alıyor...