Geçen yüzyıl,bakkalda çıraklık yapan küçük bir çocuğun,biriktirdiği minik sermaye ile açtığı bir başka bakkal ile ülkesinin kaderini etkileyen dünya çapında sanayi kuruluşlarının sahibi olabildiği görüldü. Ancak bir yüzyıl önce,aynı bilgi ve eğitim seviyesi ile dünyaya hükümdar olabileceklerin bugün karınlarını doyuracak iş bulmakta zorlandıklarını görmek,günümüzdeki klasik eğitimin artık yetersiz kaldığını anlamak adına önemlidir. Peki neler oldu,eğitim sisteminin bugünkü seviyesine geldiği, son yüzyıl içinde? Önce,teorik öğrenim sağlayan klasik üniversite eğitimine yüksek lisans ismi ile mesleki tecrübe kazandıran yeni bir faz eklendi. Zamanla bunun da yetersiz kaldığı görüldü. Hangi alanda olursa olsun, insanların masa başında oturup robot gibi önlerindeki işi yapan duyarsız makineler olmadıkları fark edildi. Dünya çapında büyüyen firmalar,sadece çalışanlar arasındaki kişisel çatışmalar yüzünden zarar etmeye başladılar. IBM gibi dünya devi şirketler,iflasın eşiğinden döndüler. Ve 1900’ların sonunda mesleki tecrübe kazandıran yüksek lisans eğitimleri ile de eğitim hayatının tamamlanamayacağı anlaşıldı.
Mezuniyet sonrası eğitim:
Şirket içi kurslar ve özel programlar çalışanları eğitim için uzun süre işlerinin başlarından uzaklaştırmak,herkesi aynı anda aynı yerde toplamaya çalışmak hem zahmetli,hem masraflı bir eylemdi. Ama imdada yeni bir mecra yetişti: İnternet. İnternet, onu abartmayı sevenlerin deyimiyle,“sınırsız imkanları” ile herkesin sorunlarına çözüm olurken,kendisini eğitmek,sonsuz eğitim ihtiyaçlarına çare bulmak isteyenlere de deva olacaktı. Böylece 21. yüzyılla özdeşleşeceği düşünülen dijital çağ,yüksek bir ivme ile artan eğitim açlığını doyuracak uygun çözümü de beraberinde getirmiş oldu. Uzaktan eğitim, ya da daha yaygın ismi ile,e-eğitim veya e-learning kavramı ortaya çıktı. Belirli bir temel eğitime sahip insanların, en azından bilgisayar kullanabildikleri ve internete erişebildikleri sürece,diledikleri her yerde ve her an, ihtiyaçları olan bilgiye ulaşıp, öğrenimlerini sürdürmeleri, eğitimlerini genişletmeleri, bilgilerini güncelleyip,zenginleştirmeleri anlamına gelen uzaktan eğitim kavramı,aynı zamanda geleceğin eğitim sistemlerinin temeli olarak da görülüyor. Uzaktan eğitim konusu pek çok farklı alandaki eğitimleri kapsayabiliyor. Bazı firmalar,şirket çalışanları için hazırladıkları temel eğitimi online vererek,y er,ulaşım ve zamandan tasarruf etmeyi seçerken, kurumsal düzeyde değil de kişisel çabaları ve amaçları doğrultusunda eğitim almak isteyenler de,ufak bir teknik eğitimden, int ernet üzerinden bir üniversite okuyup bitirmeye kadar pek çok seçeneğe sahipler. Online eğitim veren üniversitelerden biri olan Cappela Üniveristesinin, “elektronik öğrencilerinden” beş bininin web üzerinden cevapladıkları bir ankete göre,öğrencilerin yüzde 89’unun sistemden memnun oldukları anlaşılıyor.
Teknoloji firmaları elektronik eğitim çözümleri sunuyor
Eğitim kurumları,söz konusu hizmeti vermek için ciddi bir donanım ve yazılım desteğine ihtiyaç duyuyorlar,ancak Oracle, IBM,Lotus gibi teknoloji şirketleri, dünya çapında artan elektronik eğitim pazarına hizmet vermek üzere, neredeyse “anahtar teslimi” uzaktan eğitim çözümleri sunmaya başladılar bile. Türkiye’de benzer bir örnek Sakarya Üniversitesi’nde deneniyor. Bu hizmet, ÖSS’ye girmiş ve o bölümü kazanmış öğrenciler ile sınırlandırılmış. Ancak örneğin,bilgisayar sistemleri üzerinde daha teknik eğitim alarak bilgi seviyesini yükseltmek isteyenler için Oracle veya Koçsistem gibi firmaların düzenlediği online eğitimler,Türkiye’deki uygulamalara örnek gösterilebilir. Uzaktan eğitim,Türkiye gündeminde çok sık yer almayan bir kavram olabilir belki ama dünya çapında gördüğü ilgi de yadsınamaz. Örneğin, Avrupa Birliği, resmi politikası haline gelen e-Learning kavramını, birliğin hızlı ve etkili eğitim ihtiyacını karşılayacak,sosyal, kültür el yakınlaşmayı ve bütünleşmeyi sağlayacak,Avrupa’yı bir bilgi toplumuna dönüştürecek anahtar faktör olarak gördüğünü ifade ediyor. Pek çok kurum ve üniversite de,uzaktan eğitimi destekleyen kapsamlı programları başarı ile yürütüyor.