Matrix filmini bilmeyen yoktur. yaşadığımız dünyanın aslında bir bilgisayar simülasyonu olduğunu anlatan film, bilimkurguda zihnin sınırlarını zorlamış olsa da biliminsanları evreni anlamak için yeni yaptıkları keşiflerle, bu olasılığın da gündeme geldiğinin altını çiziyorlar.
Biliminsanlarını bu düşünceye iten detay, simülasyonların belli kısıtlamalarının olduğu gerçeği. Eğer evren bir simülasyon değilse, fizik kurallarının kısıtlamalara, engellere takılmadan süreklilik arz ediyor olması gerekiyor. Bonn Üniversitesi'nden Profesör Silas Beane, parçacıkların sahip olduğu enerjinin anlamsız bir sınırı olduğunu vurguluyor. Kozmik ışınların enerjisinin bir limiti var ve buna Greisen–Zatsepin–Kuzmin (GZK) limiti deniliyor. Yüksek enerjili parçacıklar, kozmik mikro dalgalarla karşılaştıklarında bunların arasına girerek daha düşük enerjili parçacıklar haline geliyor. Biliminsanları bunu, büyük bir kutuyu, daha küçük bir kutunun içine koymak olarak tanımlıyorlar. Böyle bir şeyin fizik kuralları ile açıklanmasının mümkün olmadığını anlatan biliminsanları, açıklamayı yapay olarak üretilmiş bir simülasyon evrende yaşıyor olabileceğimiz ihtimali ile yapıyorlar. Elbette, bu fiziksel fenomenin bilimsel bir açıklamasının da birgün bulunabileceğini, simülasyon ihtimalinin çok küçük bir olasılık olduğunun da altını çiziyorlar.
Ancak şu detay da önemli ki, bilim ilerledikçe ve evreni gözlemledikçe, evrenin Matrix benzeri bir yazılım olabileceği ve bizim de onun içinde yaşayan başka yazılımlar olduğumuz ihtimali biliminsanlarını daha çok düşündürüyor.