Windows'un Dosya Gezgini'ninde biraz zaman geçirdiyseniz, C: sürücünüzün kök dizininde bir değil, iki Program Files klasörünün bulunduğunu fark etmişsinizdir. Genellikle Program Files ve Program Files (x86) isimlerine sahip olan bu iki klasör, Windows'un 64-bit sürümünü kullandığınızı gösteriyor.
64-bit kodları çalıştırabilen bilgisayarlar, yaklaşık 10 yıldır piyasada olduklarından, bunda şaşılacak bir durum yok. Ancak programların çoğu halen 32-bit makinelere ve işletim sistemlerine göre yazılıyorlar. 64-bit Windows'lar, geriye dönük destek sağlayabilmek için hem 32-bit, hem de 64-bit programları çalıştırabilmek zorundalar. Windows ise 32-bit'lik ve 64-bit'lik programları ayrı yerlerde saklayarak oluşabilecek sorunların önüne geçiyor.
Örneğin herhangi bir 32-bit program, bir .dll dosyasını aradığında ve 64-bit'lik sürümle gelen .dll'yi bulduğunda, program çalışmayacak, dahası neden çalışmadığını da bilmeyecektir. Bu tür sorunları aşmanın en basit yolu, klasörleri ayırmaktan geçiyor.
32-bit kodun x32 yerine x86 olarak adlandırılmasının nedeniyse, eski işlemcilerde kullanılan model numaraları. 16-bit işlemciler 8096 mimarisini kullanmaktaydı. 1980'lerin sonlarındaki işlemciler (386, 486 gibi işlemciler) de 8096 koduyla çalışıyordu, ancak x86 model numarasını kullanıyordu. Bu nedenle 86, x64'ten önce gelen hem 16-bit, hem de 32-bit kodları kapsıyor. Ancak 16-bit x86 kodlar, Windows'un 64-bit sürümünde çalışmıyor.