Nadir görülen inme ve beyin hasarı vakalarında, hastalar görme yeteneklerini tamamen kaybedebilir. Ve ne olduğunun farkında olmayan klinisyenlerin, kişinin kör olduğunu belirlemesi günler alabilir.
Hastanın kendisi kör olduğunu bilmediğinde ise durum daha da karışır. Son derece nadir durumlarda, hiç görmeyen biri, tamamen iyi görebildiğine inanabilir ve genellikle bunu şiddetle savunabilir. Kayıtlı geçmişte sadece 28 vakada görülen bu durumda, bu insanlara Anton sendromu teşhisi konuluyor.
Anton sendromu nedir?
Anton'un körlüğü veya görsel anosognozi olarak da bilinen Anton sendromu, adını nörolog Gabriel Anton'dan alır ve kortikal olarak kör olan (beynin görsel bölgesindeki hasar nedeniyle körlük) ancak görme yetisini kaybetmediğine inandıran görüler gören bir kişiyi tanımlar.
Bu kişiler kör olmadıklarını ve iyi gördüklerini iddia eder ve aksini iddia eden her türlü delili reddederler. Bu hastalar genellikle ciddi bir zihinsel karışıklık yaşarlar ve genellikle nesnelere takılıp tökezleyerek veya kapalı kapılardan geçmeye çalışarak, kör bir kişinin yapması zor olan becerileri deneyerek bakıcılarını yanıltmaya çalışırlar.
Bir hastanın kolunda büyütülen burun, başarılı bir operasyonla ait olduğu yüze nakledildiHaberlerDoktorlar ve hemşireler kısa süre içinde bu kişilerin göremediklerinden şüphelenmeye başlayabilirler, ancak semptomlarının üstesinden gelmelerine yardımcı olmak son derece zor olabilir. Altı yaşından küçük bir kişide de bildirilmiş olmasına rağmen, özellikle yaşlı beyin hasarı hastalarında daha yaygındır ve bu beyin hasarı, tanı ve yönetimi daha da karmaşık hale getirir.
Anton sendromu klinik olarak ilk defa Gabriel Anton tarafından, her iki şakak lobunda da hasar olan ve hem sağır hem de kör olan 69 yaşındaki bir kadını gözlemlerken tanımlandı. Ancak, Anton sendromu olarak nitelendirilebilecek vakalar, Harpaste adlı bir kadının kör olduğu ancak kör olmadığına inandığının kaydı bulunan Roma dönemine kadar belgelenmiştir. Bu kadının “çok karanlık” olduğu için odayı sürekli değiştiren görevlileri vardı ve bütün bu sıkıntılar, Seneca'nın MS 63'te yazdığı Lucilius'a Ahlaki Mektuplarında anlatılıyor.
Tedavi, inme hastalarında son derece sınırlı olan körlüğün nedenine odaklanır. Bazı durumlarda multipl skleroz (MS) Anton sendromuna yol açabilir ve MS'i hafifleten ilaçlar bir hastaya yardımcı olabilir.