Labrador retriever cinsi köpekler neden asla doymuyorlar? Cevabı yine bilim veriyor...

Bilim insanları, ne yerse yesin asla doymayan bir köpek ırkı olan 'Labrador retrieverlar'ın bitmeyen açlığının sebebini buldu.

Labrador retriever cinsi köpekler neden asla doymuyorlar?

Yeni yayınlanan bir araştırmada, Labrador retriever cinsi köpeklerde görülen yaygın bir mutasyonun, köpeklerin normalden daha fazla açlık hissetmelerine neden olduğunu ve metabolizma hızlarını da düşürdüğünü ortaya koydu. Bu iki durum da, köpekleri obeziteye yatkın hale getiriyor ve zaman geçtikçe, obeze dönüştükçe de açlıkları daha da artıyor. Bulgular, hem köpeklerde hem de sahiplerinde obezitenin daha iyi anlaşılmasına ve tedavi edilmesine yardımcı olabilir.

Labradorlar dünyanın en popüler köpek ırklarından biri. Cana yakın ve eğlenceli olmalarının yanında, iş köpeği olarak ustalıkları da beğeni topluyor. Ancak labradorlar nispeten uzun ömürlü olsalar da, aynı zamanda doymak bilmez iştahlarıyla da ünlüler.

Tıpkı insanlar gibi köpeklerde de obezite oranı giderek artıyor. Cambridge Üniversitesi'nden bilim insanı Eleanor Raffan, köpeklerde obezite ve metabolik hastalıkların genetiğini ortaya çıkarmak için çalışıyor. Ekip, obezite konusundaki ünü nedeniyle özellikle Labrador retriever ve onun yakın akrabası olan düz tüylü retriever üzerine odaklanmış.

Araştırmacılar 87 yetişkin evcil laboratuvar köpeği ile çeşitli deneyler gerçekleştirmiş. Köpeklerin boyutları, sağlıklı kilodan biraz fazla kiloya kadar değişiyordu ve bazıları POMC mutasyonu taşıyordu. Bu deneylerden birinde köpekler normal boyutlardaki kahvaltılarını yaptıktan sonra içinde sosis bulunan şeffaf plastik bir kutuya yönlendirildiler. Kutuda delikler vardı, böylece köpekler cazip ikramı hem görebiliyor hem de koklayabiliyordu ama yiyemiyorlardı.

Mutasyon geçirmemiş köpeklerle karşılaştırıldığında, POMC mutasyonuna sahip köpekler, tok olmaları gerektiği halde, sosise ulaşabilmek için uzun uzun uğraştılar.

Öte yandan, laboratuvar köpeklerine yemeyi bırakana kadar her 20 dakikada bir istedikleri kadar kutu mama verilmesini içeren bir başka deney, her iki köpek grubunun da doygunluk hissetmeden önce ne kadar yiyebilecekleri konusunda önemli bir fark olmadığını gösterdi. Üçüncü bir deneyde ise POMC mutasyonlu köpeklerin diğer laboratuvar köpeklerine göre daha düşük bir dinlenme metabolizma hızına sahip olduğu ve yaklaşık %25 daha az kalori yaktığı tespit edildi.

Raffan, bunların hepsini bir araya getirdiklerinde, sonuçların bu mutasyonun, etkilenen köpeklerde "çifte karmaşa" yarattığını gösterdiğini söyledi. Bu köpekler sadece diğerlerinden daha fazla yemek istemekle kalmıyor aynı zamanda tükettikleri kalorilerin daha azını yakıyorlar, bu da onların obez olma olasılığını artırıyor.