Mario ve Luigi’nin maceraları yıllardır hayatımıza renk katıyor. Nintendo sağ olsun, yine yapmış yapacağını ve bizleri geçmişe götüren yepyeni bir maceraya sürüklüyor. Üstelik tıpkı Paper Mario ve Super Mario RPG gibi RPG tarzında. Yani sıra tabanlı dövüşlerle, level atlamalarla oyunda ilerliyoruz. Platform oyunu olarak Mario ne alaka diye soranlar varsa şunu söyleyelim: Gerçekten çok başarılı oluyorlar!
Hikaye, her zamanki klasik Mario hikayeleri gibi başlıyor. Bowser yine bir numaralar peşinde ve Mantar krallığında aksiyon hiç bitmiyor. Fakat bu sefer işler biraz daha ilginç bir hal alıyor. Günün birinde Mantar Krallığında ansızın bir portal açılır ve Mario, Luigi, Prenses Peach ve Bowser gibi önemli şahsiyetler Concordia adlı dünyaya ışınlanır. Burada sevgili Mario ve Luigi, Connie ile tanışır. Connie’nin anlattıklarına göre Concordia eskiden tek bir kıtaymış ve Uni-Tree adlı bir nevi yaşam ağacı bu kıtayı bir arada tutarmış. Gelgelelim karanlık güçler bu ağacı yok edince kıta parçalanmış ve çeşitli adalar şeklinde denizde sürüklenmeye başlamıştır. Bu adalardan birisi de Shipshape adlı adadır. Adını, tam anlamıyla bir gemiye benzediği için almıştır. Hatta BrotherSHIP deki ship de buradan gelmektedir. Neyse, bizim kardeşler de elbette adayı tekrar bir araya getirmek için kolları sıvar.
Oyunda her Mario oyununda olduğu gibi bir kötü adamı alt etmeye çalışıyoruz ama olay sadece bu kadar da değil. Oyun, kardeşliğin gücünü de vurguluyor. Luigi’nin her zamanki sakarlıkları, Mario’nun lider ruhu derken, tam bir “Kardeş olmanın dayanılmaz hafifliği” teması işlenmiş. Bu arada, Luigi belki sakar ama bence Mario evrenindeki en zeki karakter. Parlak fikirleri sayesinde birçok zorluğu atlatmayı başarıyoruz. Hikaye boyunca sık sık karakterlerin arasındaki tatlı didişmelerine de tanık oluyoruz.
Mario deyince herkesin aklına doğal olarak platform oyunları gelmekte. Eh, dediğim gibi bu sefer işler biraz farklı. Brothership, klasik Mario platform oyunlarının oynaması kolay ama ustalaşması zor yapısını almış, üstüne bir güzel sıra tabanlı RPG sosu eklemiş. Ama öyle sıkıcı, ağır RPG mekanikleri yok. Yok efendim, “Şimdi bu büyü ne yapıyordu?” derdi yok. Tam aksine, Mario evrenine yakışır şekilde her şey basit ama keyifli.
Dövüşler genel olarak eğlenceli. Düşmanın karşısına geçiyorsunuz, Mario ile bir yumruk, Luigi ile bir tekme derken aksiyona kapılıyorsunuz. Bir de “Bro Moves” dedikleri, kardeşlerin özel kombo saldırıları var ki sormayın gitsin! Doğru zamanlamayla rakiplerinize daha fazla hasar verebiliyorsunuz. Bir diğer güzel nokta ise bulmacalar. Yine Mario evrenine uygun, çok fazla kafa yormadan eğlenceli bir şekilde çözebileceğiniz bulmacalar var. Bunları da kardeşlerin farklı yeteneklerini kullanarak çözüyoruz. Mario’nun ateş topları, Luigi’nin elektrik saldırıları derken farklı yetenekleri kullanmak çok keyifli. Sadece dövüşle kalmıyor, bu yetenekleri haritada da kullanmanız gerekiyor. Nintendo “Bir Mario oyununda sıkılmak mı? O da ne?” demiş resmen.
Grafiklere de kısaca değinmek isterim. Oyun Retro havasını korumuş ve tüm karakterleri HD formatında bizlere sunmuş. Rengarenk evren göz dolduruyor ama çözünürlük olarak bir tık daha iyi olabilirmiş. Özellikle büyük ekranda oynarsanız ne demek istediğimizi anlarsınız. İtiraf etmek istemesem de Switch 2 zamanı gerçekten gelmiş. Tüm bunlara rağmen, elinize aldığınızda anında dünyalarına dalıyorsunuz ve kardeşlerle çizgi film tadında, şeker gibi bir dünyada kayboluyorsunuz. Hele ki Mario ve Luigi’nin animasyonları... Gülümsememek elde değil.
Sonuç
Mario & Luigi: Brothership, klasik Mario formülüne sadık kalarak yenilikçi bir dokunuş eklemeyi başarmış. Hem eski oyuncuları sevindirecek, hem de yeni nesle “Neden Mario bu kadar efsane?” dedirtecek bir yapımlardan bir tanesi olmuş.
Rafet Kaan Moral
KÜNYE:
- Yapım: Acquire
- Dağıtım: Nintendo
- Tür: J-RPG
- Platform: Nintendo Swtich
- Web: https://www.nintendo.com/us/store/products/mario-and-luigi-brothership-switch
ARTILAR
+ Eğlenceli ve akıcı RPG mekanikleri
+ Karakterler arasındaki tatlı diyaloglar
+ Bro Moves
EKSİLER
- Bazı dövüşler bir süre sonra tekrara düşebiliyor
- Hikaye sıkmasa da klişe