Yuva inşa etmek zor bir iştir. Rekabetçi bir ortamda, yaklaşmakta olan yavrular için malzeme tedarik ederken yaratıcı olmak gerekir. Birçoğumuz yuvaları dallar ve yapraklarla ilişkilendirirken, yeni bir çalışma, bazı cesur kuşlar tarafından uygulanan daha az pasif bir yuva malzemesi toplama biçimini ortaya çıkardı: Canlı hayvanlardan tüy çalmak. Yazarlar Ecology dergisinde yayınlanmak üzere kabul edilen yeni bir makalede, kuş yuvalarında memeli kürkünün / tüylerinin kullanımını araştırıyor. Spesifik olarak, kuşların canlı hayvanlardan kürk kopardıkları "kleptotrichy" (Yunanca "çalmak" [klepto] ve "tüy" [trich] kelimelerinden) olarak adlandırdıkları davranış örneklerini gözden geçirmek istediler.
Makaledeki araştırmacılar, bir tepeli baştankaranın (Baeolophus bicolor) uyuyan bir rakuna yaklaştığını ve hayvandan yaklaşık dört dakika boyunca kürkünün bir kısmını toplamaya başladığını gördükten sonra bu davranışla ilgilenmeye başladılar. Rakunun gerçekten ölmüş olabileceği akıllarından geçti, ancak daha yakından incelendiğinde canlı olduğu, sadece uyukladığı doğrulandı. Bunun, hakemli literatürde bu tür davranışların tek örneği olduğuna inansalar da, YouTube'da hızlı bir arama, bir rakunun istemeden de olsa rahat bir yuva yaratılmasına yardımcı olmasının ilk ve tek örneği olmadığı görülebiliyor.
İnsanların dünyasında suç sayılabilecek bu davranışın yaygın olup olmadığını merak ederek, kuşlar, memeliler ve saç hırsızlığı ile ilgili birkaç anahtar kelime için akademik literatürü aradılar. Sonuçları, hakemli literatür içerisinde altı türde 11 olayı ortaya çıkardı. Tüy soygunlarının yarısından fazlası, insanlar da dahil olmak üzere birçok memeliden tüy çalan tepeli baştankara tarafından gerçekleştirilmekteydi.
Baştankaranın kleptotrikliğe olan yakınlığı göz önüne alındığında, araştırmacılar bu kuşlar arasındaki davranışa dair daha fazla kanıt bulup bulamayacaklarını görmek için YouTube'a gittiler. Gerçekten de, araştırmaları, baştankaraların ait olduğu kuş ailesi olan Paridae türlerinden 99 örnek çıkardı. Bu eylemden rahatsız olmayan kurbanlar arasında köpekler, kediler, insanlar, rakunlar ve hatta bir kirpi vardı ve yayınlanmış akademi dünyasında bulunacak pek bir şey olmamasına rağmen, davranışın genel halka oldukça tanıdık geldiği bulundu.
Kleptotriklik, dahil olan çoğu memelinin isterlerse bir kuşu rahatlıkla öldürebileceği düşünüldüğünde biraz riskli görünse de, inceleme, çoğu durumda istemsiz bakımı ya gerçekten umursamadığını ya da neler olup bittiğini fark etmediğini buldu. Bu bakımdan, çevrede dökülen saçlar için arama yapmak yerine canlı bir bağışçıdan hasat yapmak, bu kadar az risk karşısında anlamlı gözüküyor.
Makalenin yazarları, "Genel olarak, çoğu Paridae türünün yuvalarına saç eklediğini ve saç hırsızlığının popüler literatürde bilimsel literatürden çok daha yaygın olarak belgelendiğini gösteriyoruz" diyor ve ekliyor: "Sonuçlarımız ayrıca kleptotrikliğin büyük ölçüde ortak bir ekolojik etkileşim olduğunu gösteriyor; memeli türleri hareketsiz kalıyor veya kuşların tüy yolmasını görmezden geliyor... ve muhtemelen nispeten az miktarda saç dökülmesinden etkilenmiyorlar. Tüylerin ortama parçalı olarak dağılarak saçılmasıyla ilişkili olarak, doğrudan canlı memelilerden tüy toplamaya kıyasla daha yüksek arama maliyetlerinin olabileceğini düşünüyoruz, çünkü tüy çok daha yoğun ve ikinci durumda bulunması potansiyel olarak daha kolay."