Bilim adamları Tabby's Star, KIC 8462852'yi ilk olarak 2015 yılında bulmuşlardı ve o zamandan beri, yıldızın ilginç hareketlerini açıklamaya çalışmaktalardı. Şu anda ise yıldız bir kez daha garip bir şekilde hareket etmeye başlamış durumda.
Yıldız, Dünya'dan yaklaşık olarak 1400 ışık yılı uzaklıkta ve tamamen rastgele gözüken ani kararma süreçlerine sahip. Bilim adamları bu kararmalara neyin sebep olduğunu henüz bulabilmiş değiller ve sıra dışı bazı teorilerin arasında bilim-kurgu hikayelerinde de gözüken Dyson küresi gibi devasa uzaylı yapılarını içermekte. Yıldız, yeni bir kararma sürecine daha girmesinin ardından tekrar ilgi odağı olmuş durumda.
Yıldızların parlaklıklarının azalması sıra dışı olmasa da, bu azalmalar genellikle yörüngelerindeki gezegenler veya toz bulutlarının yıldızın önünden geçmesinden dolayı kaynaklanmakta ve bunlar düzenli bir şekilde gerçekleşmekteler ve bu kararmalar rastgele gözükmekteler. Ayrıca bu yıldızın kararmaları çok daha dramatik bir şekilde gerçekleşmekte.
Carnegie Bilim Enstitüsü'nün yıldız hakkındaki geçtiğimiz yıla ait açıklamasına göre Cygnus takım yıldızı içerisinde yer alan KIC 8462852 bilim toplumunun içerisinde ve dışında dikkatleri üzerine çekiyor. 2015 yılında bir astronom ekibi, yıldızın NASA'nın Kepler uzay teleskobu tarafından izlenirken çok kısa ve periyodik olmayan kararma olayları yaşadığını ve kimsenin bunların sebebini bulamadığını duyurmuştu. Carnegie'den Josh Simon ve Caltech'ten Ben Montet tarafından yapılan yeni bir araştırma da bu gizemi daha da derinleştirmişti.
Simon ve Montet'in bulguları, Ağustos ayında makaleleri incelenirken yayımladıkları ön-baskı sürümü yeni bir heyecan dalgasını beraberinde getirmişti. Şimdi ise bu çalışma, Astrophysical Journal tarafından kabul edildi.
Araştırmacılar, bu gizemli yıldızın Kepler tarafından izlendiği daha fazla durumu analiz ettiler ve bu yıldızın ani ve hızlı parlaklık değişimlerinin yanı sıra, Kepler tarafından izlendiği dört yıl boyunca yavaş bir şekilde sönmeye başladığını buldular.
KIC 8462852'nin parlaklık değişimleri için yapılan tahminler, yıldızın yörüngesindeki büyük bir grup kuyruklu yıldızdan bir uzaylı dev yapısına kadar geniş bir alanı içermekteydi. Genellikle yıldızlar, bir gezegen veya toz ve gaz bulutu gibi katı cisimlerin izleyen ile aralarına girmelerinden dolayı belirli bir süre parlaklıkları azalmış gibi gözükebilmekteler. Ancak KIC 8462852'nin kararma ve parlama süreçleri, daha önce başka hiçbir yıldızda gözükenlere benzemiyor.
Yıldızın parlaklığının 1890 ile 1989 yılları arasında %14 azaldığına dair tartışmalı iddialardan yola çıkan Montet ve Simon, daha önce bilimsel ölçümler için kullanılmayan Kepler kalibrasyon görüntüleri ile yıldızın davranışını incelemeye karar verdiler.
Simon'un söylediğine göre, bu veriler ile yıldızın uzun süreli sönme iddiasını doğrulayabileceklerini veya yalanlayabileceklerini düşünmekteydiler ve belki de ani kararmalara bir açıklık getirebileceklerdi.
Simon ve Montet, Kepler görevinin ilk üç yılı içerisinde KIC 8462852'nin neredeyse %1 karardığını buldular. Daha sonra sadece altı içerisinde yıldızın parlaklığı %2 düştü ve görevin son altı ayı içerisinde bu seviyede kalmaya devam etti.
İkili, daha sonra Kepler tarafından takip edilen 500'den fazla benzer yıldız ile bu verileri karşılaştırdılar ve bunların bir kısmının ilk üç yıl içerisinde benzer bir sönmeye sahip olduğunu buldular. Ancak bu yıldızların hiçbiri, altı ay içerisinde bu kadar ciddi bir değişim geçirmemiş veya toplamda %3'lük bir parlaklık düşüşü yaşamamışlardı.
İkili, bu tür yıldızların bu yıllar içerisinde bu şekilde yavaş bir şekilde sönmesinin Kepler'in verilerinde başka bir örneği olmadığını söylemekteler. "Yıldız zaten keyfi kararma süreçleri sayesinde eşsizdi. Ancak şimdi, en az bu kadar sıra dışı olan başka özelliklerini de görüyoruz, üç yıl içerisinde yavaş bir şekilde kararması ve sonra aniden hızlı bir şekilde çok daha fazla sönük hale gelmesi."
Astronomların, KIC 8462852'nin parlaklığı konusunda zaten iyi fikirleri kalmamaktaydı ve bu yeni veriler, işleri çok daha zorlaştırmakta. Simon ve Montet, yıldızın altı ay içerisindeki ani kararma sürecinin en iyi açıklamasının yıldız sistemi içerisindeki bir kuyruklu yıldız veya bir gezegenin parçalanması veya çarpışması olduğunu ve kısa süreli toz ve kalıntı bulutu yaratması olduğunu düşünmekteler. Ancak bu durum, Kepler tarafından ilk üç yıl boyunca incelenen ve on dokuzuncu yüzyıla dayanan ölçümlerden önerilen uzun süreli kararmayı açıklamıyor.