Geçtiğimiz yılların hit filmi Avatar ile geniş kitlelere ulaşan 3D, yani üç boyut teknolojisinin neredeyse sinema tarihiyle yaşıt olduğunu biliyor muydunuz?
Geçtiğimiz yüzyılın başlarında ilk örnekleri görülmeye başlanan hareketli resimler daha kendilerine eşlik edecek seslerden bile yoksunken o zamanların vizyoner insanları resimlere boyut katma konusunda çalışmalar yürütmüşler. 1919 yılının Nisan ayından kalma Electrical Experimenter dergisinde yayınlanana bir makalede o zamana göre yakın gelecekte sinema izleyicilerinin kendilerini filmin içinde hissetmelerini sağlayacak bir teknoloji üzerinde kafa yorulmuş.
Yazıda günümüzün 3D gözlükleri yerine opera dürbünlerini andırır bir düzenek ve Bioshock Infinite oyuncularının hatırlayacağı stereoskop makinesi adı verilen hareketli ve derinlik hissi uyandıran resim kutularından yola çıkılarak, üzerlerinde bir filmi oluşturan karelerin bulunduğu kartların peşisıra değişmesiyle elde edilen hareketli görüntünün bütün bir sinema salonuna uygulanabilirliği ele alınmış.
Optik bir yanılsamadan yola çıkılarak hareketli resimleri üçüncü boyuta taşımanın yolunun gösterildiği yazıdan bu yana geçen neredeyse bir asırlık sürede üç boyut teknolojisi oldukça mesafe katetmiş olsa da esas itibari ile hala her iki gözün de farklı karelere odaklanmasına dayanması yazarın tahminin ne derece isabetli olduğunu gösterir nitelikte.