Hemen hepimiz yakınımızda uçan bir sivrisineğin sesini tanırız. O tiz ve belirgin ses her an dikkati kendisine çekmeyi başarır. Bir bilim adamı ekibi, sivrisineklerin nasıl uçtuklarını çözdüler ve bulgularına göre bu uçuş biçimi "daha önce herhangi bir uçan hayvana hiç benzemeyen bir şekilde" gerçekleşmekte.
Dört bilim adamı bulgularını Nature'ın en son sayısında yayınladılar. Sekiz yüksek hızlı kamera kullanan ekip, sivrisinek uçuşunu farklı açılardan kaydettiler ve her kanat çırpışını analiz etmeyi başardılar. Daha sonra da bilim adamları, bu gözlemlerini dinamik denklemlerine uyguladılar ve havanın kanatların çevresinde dolaşımını takip ettiler.
Sineği diğer çoğu uçan hayvandan ayıran iki önemli özellik bulunmakta. Sivrisineğin kanatları çok hızlı olan 700mhz ile çırpılmakta ve her bir kanat çırpışı 40 derecenin altında yer almakta. Araştırmacılar bunu "herhangi bir uçan hayvan için ölçülmüş olanın yarısından az şiddette" olduğunu söylemekteler.
Ars Technica'nın açıklamasına göre sivrisineklerin uçuş gücü üç farklı mekanizma ile sağlanmakta. Bunların biri diğer böcekler ile ortak ve ikincisi büyük benzerlikler göstermekte.
Ancak asıl fark, sivrisineğin kanatlarını çevirerek kalkış gücü oluşturabilme yeteneği olmakta. Kanat, yukarı doğru hareketini bitirirken vücuttan başlayarak küçük bir miktar dönmekte ve aşağı doğru hareketine başlamakta. Kanadın üzerinde alçak basınçlı bir alan oluşuyor ve az miktarda havalanma gücü oluşturuyor. Normalde bu güç çok önemli olmayabilir ancak sivrisinek bu güçten maksimum oranda faydalanıyor.
Temel olarak sivrisineğin yaptığı şey, kanadını tamamen döndürmeyerek iki farklı işi aynı anda yapıyor olması. Dönme hareketi vücuda yakın başlıyor ve uca doğru ilerliyor. Bunun anlamı da kanadın ucunun ve dip kısmının farklı anlarda dönmesi ve sürekli olarak kanat çırpışlarından faydalanacak bir bölge bulunması oluyor. Böylelikle de sivrisinek, göreceli olarak oldukça kısa olan kanatlarını hızlı çırpmasından mümkün olduğunca fazla faydalanması oluyor.
Böylelikle şu anda sivrisinekleri evrimsel açıdan gerçekten ilgi çekici yapan iki ayrı özellik ortaya çıkmış oluyor: Doğadaki hiçbir şeye benzemeyen bir şekilde uçuyor olmaları ve genel anlamda ekosistemde önemli bir role sahip değil gibi gözükmeleri...